Łysienie to tak rozległy temat, że trudno o nim krótko opowiedzieć. Wyjaśnijmy sobie przede wszystkim na czym ono polega i jak jest klasyfikowane (diagnozowane i leczone), oraz czym tak naprawdę grożą nam poszczególne typy łysienia.
Rodzaje łysienia
W zależności od tego, czy włos wypada w fazie wzrostu czy w fazie spoczynku mówimy o łysieniu anagenowym bądź telogenowym.
Łysienie anagenowe pojawia się głównie w trakcie stosowania intensywnych terapii np. nowotworowych oraz w wyniku zatruć. W efekcie stosowania silnych leków cytostatycznych i immunosupresyjnych dochodzi do uszkodzenia szybko dzielących się komórek nowotworowych, ale przy okazji uszkadzane są też równie szybko dzielące się komórki włosów.
Łysienie telogenowe występuje w kilku postaciach łysienia, polega ono na skróceniu fazy katagenowej (zaniku) i telogenowej włosa. Innymi słowy włos rośnie w miarę normalnie, ale znacznie szybciej przechodzi w stan spoczynku i wypada, w efekcie włosy bardzo się przerzedzają.
Łysienie bliznowate zazwyczaj pojawia się w przebiegu chorób skóry głowy. Dochodzi w nim do nieodwracalnego uszkodzenia mieszków włosowych, które w wyniku urazów powodowanych przez drobnoustroje lub urazów mechanicznych (drapanie) zarastają tkanką bliznowatą i stają się niezdolne do wytwarzania włosów. Łysienie bliznowate (nazywane też bliznowaciejącym) jest łysieniem nieodwracalnym.
Łysienie androgenowe – najczęstsza postać łysienia, występuje u około 50% mężczyzn po pięćdziesiątce. Nie omija również kobiet. Pojawia się w efekcie nadprodukcji agresywnych androgenów (męskich hormonów płciowych), które prowadzą do miniaturyzacji mieszków włosowych. Skóra głowy stopniowo łysieje a zamiast włosów pojawia się delikatny meszek.
Łysienie plackowate ma nieznaną jeszcze etiopatogenezę. Przypuszcza się, że dochodzi do niego wskutek dziedziczenia pewnych sekwencji genów wywołujących reakcje autoagresji organizmu. W przebiegu łysienia na głowie pojawiają się okrągłe bądź owalne placki pozbawione włosów. Skóra w tych miejscach zmienia nieco strukturę. Łysienie może mieć charakter nawrotowy, ale zdarza się też, że prowadzi do całkowitego wyłysienia.
Łysienie z przyczyn mechanicznych tj. zaburzeń psychotycznych (trichotillomania), w efekcie ucisku lub naciągania może prowadzić do uszkodzenia mieszków włosowych, choć akurat przyczyny tego typu łysienia można kontrolować niejako z zewnątrz. Pozostaje niezależne od przyczyn ogólnoustrojowych, chociaż w trichotillomanii podłoże łysienia jest wybitnie psychiczne.
Kiedy zagraża nam łysienie?
Łysienie telogenowe występuje po lekach, po ciąży - w związku ze spadkiem poziomu estrogenów, w wyniku stresu psychicznego i fizycznego (szoku, traumy) oraz zawsze wtedy gdy nasz organizm jest niedożywiony.
Łysienie anagenowe jak już wspominałam jest najczęściej efektem zatruć (bizmut, arsen, tal) oraza chemioterapii i radioterapii. Pojawia się, rzadko, w przebiegu chorób.
Łysienie bliznowate jest najczęściej skutkiem chorób grzybiczych i przebiegających ze stanem zapalnym skóry głowy. Poza tym mogą je powodować choroby takie jak kiła, półpasiec czy też choroby skóry o charakterze autoimmunologicznym. W efekcie uszkodzeń mechanicznych i chemicznych (poparzenia, odmrożenia itp.) mieszki również zarastają tkanką bliznowatą.
Łysienie androgenowe pojawia się pod wpływem hormonów, a plackowate jest wyzwalane w pewnych okolicznościach takich jak stres, choroby czy czynniki środowiskowe.
Diagnozowanie i leczenie łysienia
Diagnozowanie łysienia opiera się na obserwacji objawów i wywiadzie chorobowym, w bardziej skomplikowanych przypadkach niezbędne jest mikroskopowe badanie włosa, a w chorobach skóry głowy - biopsja tkanek, a leczenie łysienia wymaga doboru odpowiedniej kuracji.
Większość typów łysienia można leczyć, łysienie okresowe ustępuje samoistnie wraz z wyleczeniem przyczyn choroby, odtruciem organizmu, ustabilizowaniem się poziomu hormonów bądź zakończeniem kuracji silnymi lekami.
Łysienie androgenowe wymaga właściwie kuracji dożywotniej, w łysieniu plackowatym stosuje się terapie złożone, uzależnione od uporczywości łysienia, natomiast w przypadku wyłysienia bliznowatego niezbędne są kuracje zabiegowe.
O najpowszechniej występujących i najniebezpieczniejszych postaciach łysienia opowiem w kolejnych postach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz